Ik houd kantoor in WeWork, een Amerikaanse keten met een nogal hevige expansiedrift. Ze verhippen grote kantoorpanden, die ze vervolgens verhuren aan spelt-triangel etende jongens en meisjes uit de generatie Y. In dit gebouw werken zo’n driehonderd mensen aan bedrijven die vijf jaar geleden nog niet bestonden.

Bij buurman GYLD huur je online een kapper voor thuis of op kantoor. Ganggenoot Abel introduceerde onlangs de deeltaxi. En de dames van Hello Little Sprout aan de overkant maken babycommercials.

Een kilometer verderop, in een pand aan de Wibautstraat, is er plek voor nog eens duizend millennials. De waarde van WeWork wordt geschat op 16 miljard. Hoe ze dat berekenen vraag ik me nog steeds af, maar goed.

Samen met Rico huur ik een aquarium van twee bij vier meter. Aan de muur in ons kantoor hangt een Ajax-shawl in de uitkleuren van het seizoen 2004/2005. En op de wandplanken – die we na enig gesteggel over de prijs hebben over gekocht van de vorige huurder – staan twee langspeelplaten. Het album Gewoon André van André Hazes en Ajax Wint De Cup, een verzamelaar uit 1973 met nummers als Cruyffie, Oh Cruyffie en Ajax Zal ‘M Raken. Een platenspeler om de LP’s af te spelen hebben we hier niet, maar eens in de zoveel tijd slingeren we Gewoon André aan op YouTube. Een aanrader. Laatst kwam er iemand vragen of het wat zachter mocht. Vlak daarvoor ging ‘ie net een tikkie harder.

Vanmiddag ging ik lunch halen in de Albert Heijn op de begane grond van dit gebouw. Deze bewuste Appie moest eigenlijk de grootste van de Amsterdamse binnenstad worden, verdeeld over twee verdiepingen. Een strategische plek, zo vlak naast de nog te openen Noord/Zuidlijn-halte Vijzelgracht. Maar toen was daar WeWork met een niet te weigeren bod. En dus is de Appie veroordeeld tot slechts de begane grond.

Dit is de eerste volledige zelfscan- en pinsupermarkt van Nederland. Bij de ingang (en uitgang) brandt een groot rood-groen stoplicht. No Cash, Cards Only, staat er op. Laatst was er een vrouw die een aardige mand vol had gescand. Toen ze wilde afrekenen met briefgeld ging het helemaal mis. Vol onbegrip keerde ze terug de winkel in om haar spulletjes terug te leggen. Nou is het stoplicht eigenlijk niet te missen, maar toch snap ik die vrouw wel. In dit gebouw gaat alles nogal efficiënt, slim, en vernuftig. Daar moet je maar zin in hebben.

Afgelopen weekend was ik Boedapest met Pim en Lukas. Terwijl er op de Dam in Amsterdam een futuristische zelfrijdende Mercedes stond, reden wij in een oude Trabant met vier stuurversnelling door de Hongaarse hoofdstad. Een dag eerder lagen we zes uur lang met onze kont in de warme thermische waters van een groot oud badhuis. Vlak daarvoor sloegen we wat proviand in bij een van de vele Spar buurtsupers. Het zal vast niet lang meer duren voordat WeWork ook een vestiging in Boedapest opent. En ook daar zullen de zelfrijdende auto’s en zelfscan supermarkten binnen afzienbare tijd het straatbeeld vullen. Daar kun je donder op zeggen. Af en toe Gewoon André, meer heb je niet nodig om een beetje in balans te blijven.

Leave A Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *