Afgelopen week overleed VPRO hoofdredacteur Karen de Bok. Dat heb je vast meegekregen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik haar naam niet kende. Maar ik ben wel fan van haar werk, zo weet ik nu. Na de berichtgeving over haar overlijden kwam ik te weten dat Karen de Bok het brein is achter de buitenland series van de VPRO, zoals Langs de Overs van de Yangtze, Onze Man in Teheran en Dwars Door Afrika. Allemaal prachtige series die ik vol bewondering heb bekeken.
In De Wereld Draait Door werd Karen de Bok gisteravond herdacht. Aan tafel een aantal documentairemakers van die VPRO-series: Ruben Terlou, Jelle Brandt Corstius, Bram Vermeulen en Thomas Erdbrink. Samen bespraken ze de legacy van Karen de Bok aan de hand van verschillende fragmenten. Bram Vermeulen noemt haar een moederfiguur. Voor Ruben Terlou was zij de reden dat hij televisie is gaan maken. Volgens Thomas Erdbrink is zij de beste hoofdredacteur die hij heeft gehad.
Maar de mooiste woorden kwamen van Jelle Brandt Corstius. Hij zei het volgende:
Hij zegt het prachtig. Karen de Bok heeft de wereld dichterbij gebracht en ons daarmee allemaal geholpen. Want uiteindelijk heeft iedereen angst voor het onbekende. Mede dankzij Onze Man In Teheran weet ik dat er in Iran mensen wonen zoals jij en ik. Ik kan niet wachten tot het mei is. Want geloof het of niet: wij gaan echt voor onze lol naar Iran.