Oudejaarsdag is voor mij een dag vol rituelen. In die rituelen zit een zeker verloop. Tien jaar geleden begon ik 31 december met het vullen van een katoenen zak. Drie, en later vier of vijf, sloffen astronauten kieperde ik er in leeg. Aansteeklonten maakten we van gedroogd keukenpapier. Daar spaarden we zo een paar euro mee uit. Samen met mijn broer en buurkinderen liepen we door de straten. In de middag keerden we huiswaarts om verse oliebollen van mijn vader te eten. We dronken chocolademelk met slagroom. En sinds ik mij kan heugen, klinkt op oudejaarsdag de top 2000 door het huis. Die top 2000 is altijd gebleven, maar veel andere rituelen zijn veranderd. Rotjes steek ik niet meer af en ook de oliebollen van mijn vader heb ik al een paar jaar niet geproefd. Ik ze bak ze tegenwoordig zelf, samen met Eline.

Sinds een paar jaar is het wijzigen van mijn zorgverzekering een nieuw ritueel op oudejaarsdag. Met frisse tegenzin, dat wel. Maar het loont, en dus ga ik er altijd even voor zitten. Dit jaar stapte ik over van CZ naar Ditzo. De lage premie in combinatie met de vrije keuzen voor artsen en ziekenhuizen gaf voor mij de doorslag. Overstappen is makkelijk. Je vult je gegevens in en je nieuwe zorgverzekering regelt de overstap voor je.

Schermafbeelding 2016-01-06 om 09.26.26Vanochtend: mail van CZ. Klik (1). ‘Er staan nieuwe berichten voor u klaar op Mijn CZ,’ lees ik in het bericht. Met daarachter een link. Klik (2). Het internetscherm opent. ‘Hoe wilt u inloggen?’ Ik klik (3) op DigiD. Nu kan ik kiezen uit twee opties. Optie 1: inloggen met gebruikersnaam en wachtwoord. Of optie 2: inloggen met gebruikersnaam, wachtwoord én een extra controle via sms. Ik besluit mezelf niet voor de gek te houden en ga voor optie 1. Ik vul mijn gegevens in en klik (4) op inloggen. In mijn postbus staan twee nieuwe berichten. Ik klik (5) op het eerste bericht: ‘beëindiging overeenkomst.’ Er wordt automatisch een .pdf-file gedownload. Ik klik (6) op het gedownloade bestand. Voor mij verschijnt een digitale brief op ouderwets briefpapier. Met mijn adres op de bovenste helft, recht in het midden. Alleen de postzegel ontbreekt nog. Een brief in de bijlage van een nieuw bericht in de inbox van Mijn CZ. Zes keer klikken en je bent er.

Een beetje beduusd staar ik naar mijn scherm. Opeens verlang ik terug naar vroeger. Toen ik nog duizend rotjes kapot knalde, toen de laatste dag van de top 2000 nog niet gedomineerd werd door Adele en Coldplay, toen ik nog oliebollen van mijn vader at, toen brieven nog gewoon met een simpele handbeweging open gingen. Praten over vroeger is vet leuk.

Leave A Comment

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *