Het Burgerweeshuis bestaat dit jaar veertig jaar. Voor een kijkje in de ziel van het roemruchte Deventer poppodium ging ik in gesprek met zes duo’s. Zo sprak ik met lichtontwerpers Freek Ros en Kasper Iseger over dicht op het publiek staan, lampen stellen met de hand, licht doen voor SZA op de Grammy’s, het S-woord… Continue reading →

Ik stond in het zicht. Eerst glimlachte de vrouw, daarna maakte ze een klein wegwezengebaar met haar hoofd. Een subtiel knikje naar rechts, allerminst dwingend, meer was het niet. De boodschap: ze fotografeerde het waaggebouw op het grote plein liever zonder mij. De man naast haar haalde zijn schouders op, ook weer licht, en bewoog… Continue reading →

Dinsdagavond kwart over tien, het laatste beetje wintertijd. Na een autorit van drie uur vind ik met de zaklamp van mijn telefoon het sleutelgat van de entree van mijn tijdelijke huis. Binnen wacht een bewegingsloos silhouet me op, links naast de voordeur. Ik schrik.   Mijn bagage – werktas , weekendtas en krat met boodschappen –… Continue reading →

Voor Mensink Bouwbedrijf interview ik onder de noemer ‘Mensen van Mensink’ zo nu en dan medewerkers. Voor de vijftiende aflevering sprak ik met Eerhard en zijn zoon Christian. — De mensen van Mensink: wie zijn ze, waar zijn ze goed in en waarom doen ze wat ze doen? Vandaag Eerhard (56) en Christian (31), vader en zoon en Mensinks… Continue reading →

We fietsten weer eens een eindje in het rond en stonden nu te wachten bij het stoplicht. Vanaf zijn troon voorop de fiets keek mijn zoon (1) nieuwsgierig om zich heen. Hij trok haar aandacht. De vrouw op de stoep trok aan de riem, het hondje hield in. ‘Ach gossie,’ zei ze toen. De groenvoorspeller… Continue reading →

‘Heb je iets kunnen vinden?’ vroeg de verkoper, terwijl ik twee kartonboekjes op de toonbank legde. In plaats van zijn vraag te beantwoorden begon ik ongevraagd aan een relaas over wat me zojuist was overkomen. Hoewel, mij was niets overkomen, ik had alleen iets gezien. – ‘Ik zag net een winkeldief aan het werk, bij… Continue reading →

De deuren van het hotel staan wagenwijd open. Warme lucht krijgt de kans te ontsnappen. ‘We zijn eigenlijk nog niet open,’ zegt de medewerker vanachter de bar, ‘maar als je koffie wilt kan dat.’ Het is zondagochtend half acht. De straten zijn stil, Deventer slaapt. Nog maar achtenhalf uur geleden stroomde de Adelaarshorst leeg. ‘Laat… Continue reading →

Voor het UAF ging ik voor de tweede keer in gesprek met Oleksandr, geboren in Oekraïne, nu student aan de Hogeschool Leiden. Vlak nadat de oorlog uitbrak vertelde hij al over zijn droom: opgeleid worden. Hoe gaat het met hem? En lukt het hem om te studeren ondanks de situatie in Oekraïne? Op dag 248 van… Continue reading →

‘Kan ik dit eh,’ ze wees ongemakkelijk naar haar hoofddoek, ‘afdoen?’ We stonden al een tijdje middenin de woonkamer, overweldigd door het warme ontvangst. Een grote teakhouten eettafel was fraai gedekt en stond vol met onaangeroerd eten. Zes vrouwen – vier van ongeveer onze leeftijd en hun moeders – keken met grote ogen naar de… Continue reading →