Begin oktober benaderde Peter Bos van grafisch ontwerpbureau Houdbaar me of ik beschikbaar was om tien grote interviews te maken voor het ‘coronamagazine’ van Veiligheidsregio IJsselland. De beschikbare tijd voor de productie van de verhalen: een maand. ‘Is goed’, hoorde ik mezelf zeggen. En daar gingen we. Op 15 december werd het prachtige magazine gepresenteerd aan medewerkers en partners van de Veiligheidsregio. De oplage: duizend exemplaren. 

Op het stadhuis in Zwolle sprak ik een uur (de maximaal beschikbare tijd) met de voorzitter van Veiligheidsregio IJsselland en burgemeester van Zwolle Peter Snijders. Hij vertelde hoe hij op een zeker moment de enige op het stadhuis was. ‘Ik kreeg de code van de beveiliging en nam zelf eten en drinken mee. De kapitein moet op het schip staan, vind ik.’ Daarnaast we spraken over de essentie van het leven. ‘Voor corona dachten we dat we onaantastbaar waren. Een weekend naar New York? Het kon niet gek genoeg. Materie is onbelangrijk, het gaat erom dat we bij elkaar kunnen zijn. Ik herinner me de avonden waarop we met het gezin spelletjes deden aan de keukentafel. Buiten was het doodstil.’ Het hele interview vind je hier.

Met Rianne van den Berg, directeur van GGD IJsselland, sprak ik natuurlijk over de bestrijding van het coronavirus, maar ook over het leven na corona. Van den Berg: ‘De GGD heeft een gezicht gekregen. Ik ben blij als we binnen afzienbare tijd uit de crisissfeer zijn, zodat we onze pijlen kunnen richten op preventie. Ik hoop dat we deze crisis kunnen verzilveren door publieke gezondheid weer centraal te stellen. Het hele artikel lees je hier. Met haar collega Margreet Algera sprak ik verder over de operatie: ​​testen, vaccineren, bron- en contactonderzoek. ‘Een gigaklus waar de GGD vaak wel en soms geen grip op heeft.

Op de kazerne, eveneens in Zwolle, voerde ik vervolgens een gesprek met Liesbeth Kleisen, algemeen commandant bevolkingszorg, en Arjan Mengerink, directeur Veiligheidsregio IJsselland. Dat was super serieus en heel spontaan tegelijkertijd – een plezierige ontmoeting. We spraken over houthakken, mortuariumcapaciteit, Go Ahead Eagles, PEC Zwolle, noodverordeningen, porta potti’s en volle ic’s. Mengerink vatte het gesprek met deze uitspraak aardig samen: ‘Het is de kunst om het met elkaar vol te houden.’ Lees het hele verhaal hier.

Op het politiebureau in Kampen ging ik met politiechef Johan Ekkel en oud-burgemeester van Kampen Bort Koelewijn in gesprek over het toestaan van carbidschieten middenin coronatijd, terwijl er in het land een vuurwerkverbod gold. Koelewijn: ‘Bort: ‘Onze prioriteit was niet om het carbidschieten door te laten gaan, we wilden de verspreiding van het covidvirus tot een minimum beperken.’ Over het uitgebreide waarom en hoe van de beslissing lees je hier. 

Met projectleiders Sebastiaan van Buuren en Bart Goldsteen van GGD IJsselland praatte ik over testen en vaccineren, met Ina Kuper (lid van de raad van bestuur van Isala) en Jan Griepink, (bestuurder bij zorginstelling Carinova) over de samenwerking tussen ziekenhuizen en verpleeg-, verzorgingshuizen en thuiszorg en met Rachel ter Horst over het virus. ‘Straks komt er een gevaarlijkere congovariant en dan krijgt Afrika ook nog de schuld’, zei ze in oktober. En: ‘Het is niet zinnig om in een pandemie voorop te willen lopen.’ Ook over de avondklokrellen in Zwolle verscheen een verhaal in het magazine. Met politiechef Ramon Arnhem en Gretha Brouwer, gebiedsofficier bij het Openbaar Ministerie, ging ik in gesprek over die roerige week. ‘We hebben je in het snotje, dus doe het niet.’

Tot slot sprak ik met Eddy Bilder, burgemeester van de gemeente Zwartewaterland, een van de zwaarst getroffen gemeenten van Nederland tijdens de pandemie. Eerlijk en openhartig vertelde hij over zijn aanpak, de vele sterfgevallen in de gemeente en zijn standpunt ten aanzien van vaccineren. ‘Mijn boodschap is: denk er goed over na en maak een bewuste keuze. Wat we kunnen doen, samen met de GGD’en, is voorlichten en informeren. Of je een prik kunt verenigen met je geloof kan iemand alleen voor zichzelf bepalen. En wie van mening is dat hij of zij de samenleving veiliger kan maken met een vaccin, moet dat zwaar meewegen. Een keuze uit eigenbelang vind ik minder sterk dan een keuze op basis van het lijden van anderen of geloofsovertuiging.’ Ik deelde zijn verhaal op in zes thema’s.

De fraaie foto’s bij de verhalen die ik produceerde zijn gemaakt door Viorica Cernica. Verhalen en foto’s: Veiligheidsregio IJsselland.

Leave A Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *